در ابتدای مقاله آمده است که این ویروس را نباید به عنوان پدیده‌ای "مستقل" یا "اتفاقی ویژه" نگریست، زیرا پاتوژن‌های "نوظهور"، شبیه ویروس کرونای جدید، در طول تاریخ همواره از همراهان بشر بودهاند.
در پارینه‌سنگی، هنگامی که انسان‌های نخستین در گروه‌های کوچک به جمع‌آوری گیاهان و شکار می‌پرداختند، پاتوژن‌های "نوظهور" نمی‌توانستند به‌راحتی خود را در جامعه انسانی مستقر کنند. این موضوع به سرعت و پس از ست و آغاز دام‌پروری در حدود ۱۲ هزار سال پیش تغییر کرد.
در مقاله رومه سوئیسی تصریح شده است که تماس تنگاتنگ میان انسان و حیوان در روستاها و شهرها و ایجاد ایستم‌های جدید انتقال عوامل بیماری‌زا از حیوان به انسان را آسان کرد و به نسل‌های آینده منتقل نمود.
به عنوان نمونه، پژوهشگران بر این نظرند که ویروس سرخچه در دوران باستان شیوع پیدا کرده و ریشه در طاعون گاوی دارد.
تغییر و تحول ویروس‌ها
آلن نیدرر می‌نویسد که عوامل ایجاد کننده بیماری‌های ابولا، ایدز و آنفلوانزا هم ریشه در گذشته دارند و پاتوژن‌های سارس و مرس که از خانواده ویروس کرونا هستند نیز از حیوان به انسان منتقل شده‌اند.
به گفته او، چهار ویروس کرونای دیگر وجود دارد که آنها را فقط متخصصان می‌شناسند. این ویروس‌ها در دهه ۱۹۶۰ کشف شده‌اند و تاکنون به عنوان ویروس سرماخوردگی در چرخشند. ایزابلا اکرل، مدیر مرکز بیماری‌های جدید ویروسی در دانشگاه ژنو، گفته است که این ویروس‌ها هم به احتمال زیاد، صدها سال پیش برای انسان‌ها دردسرساز بودهاند، اما به مرور کم‌خطرتر شده‌اند.
خانم اکرله می‌گوید که ویروس‌های سرماخوردگی باعث تقویت سیستم ایمنی فرد مبتلا می‌شوند و از او در برابر همان ویروس‌ها به مدت چند سال محافظت می‌کنند.
این کارشناس برای ویروس کرونای جدید (Sars-CoV-2) هم سناریوی مشابهی تصور می‌کند، زیرا نخستین آزمایش‌ها بر روی بیماران نشان داده‌اند که این پاتوژن هم در انسان پادتن (آنتی بادی) ایجاد می‌کند.
بر اساس داده‌های مقاله رومه سوئیسی، کودکان و بزرگسالان جوان پس از آلوده شدن به کرونای جدید به طور جدی بیمار نمی‌شوند و به همین دلیل میزان مرگ و میر در میان آنها تقریبا معادل صفر است.
دادوستد انسان و ویروس
در این مقاله به نقل از "کارشناسان" آمده است که بدن انسان به مرور در برابر این ویروس مقاوم میشود و در نتیجه، فراگیری آن کاهش می‌یابد.
یک کارشناس هم گفته است که در آینده نزدیک بین ۴۰ درصد تا ۷۰ درصد جمعیت جهان به این ویروس مبتلا میشود و دوران بحرانی آن دو تا سه سال طول می‌کشد.
آلن نیدرر در پایان مقاله می‌نویسد که ویروس کرونای جدید به طور کامل از بین نخواهد رفت بلکه به مرور به یک ویروس سرماخوردگی عادی تبدیل خواهد شد.
خانم اکرله گفته است که یکی از دلایل این روند، تمایل خود ویروس به ادامه حیات است، به همین جهت ترجیح می‌دهد که "میزبان" خودش را نکشد و برای این منظور به دگردیسی می‌پردازد و برای کنار آمدن با انسان راه مناسب را پیدا می‌کند.
درباره این سایت